LIZ voerde Into the Woods zes maal op in Theater Kikker in Utrecht op 11, 12, 13, 15, 16 en 17 december 2002.

Verhaal
Er was eens…! Zo begint Into the Woods, de tweede musical van Stephen Sondheim die LIZ op het repertoire nam. Zoals de eerste woorden doen vermoeden, is Into the Woods een sprookjesmusical. En wat voor een! Op ingenieuze wijze smeedt Sondheim vier beroemde sprookjes (‘Assepoester’, ‘Roodkapje’, ‘Raponzel’ (Goudlokje) en ‘Jaap en de bonenstaak’) samen tot een nieuw verhaal over een kinderloze bakker en zijn vrouw. Door een vloek uit het verleden kunnen de bakker en zijn vrouw geen kinderen krijgen. De redding is echter nabij als de heks, die de vloek op hen heeft laten neerdalen, op zoek gaat naar eeuwige schoonheid. Om dat te bereiken heeft ze vier attributen nodig: de koe zo wit als melk, de cape zo rood als bloed, het haar zo geel als stro en het schoentje zo puur als goud. Als het de bakker en zijn vrouw lukt om deze attributen binnen drie dagen te verzamelen, zal de heks hun vloek opheffen. Vol goede moed gaan ze op naar het bos, waar ze Jaap, Roodkapje, Assepoester en Raponzel tegen het lijf lopen, die op dat moment midden in hun eigen sprookje zitten. Terwijl het avontuur van de bakker en zijn vrouw zich ontrolt, vertelt Sondheim en passant de andere sprookjes. Wanneer alle ontwikkelingen afgerond zijn, treffen de personages zichzelf aan in een happy end en leven ze nog lang en gelukkig…

Maar lang duurt in sprookjesland niet zo heel erg lang. In de tweede akte toont Sondheim wederom de helden uit het eerste bedrijf, maar dan een tijdje later. Het geluk heeft inmiddels plaatsgemaakt voor verveling en iedereen verlangt naar wat verandering in zijn of haar leven. Dat dient zich aan als er een reus uit de hemel neerdaalt om zijn eigendommen, die in het eerste bedrijf door Jaap uit reuzenland zijn ontvreemd, terug te halen. De verwoestende voetstappen van de reus drijven de helden uit hun huizen. Opnieuw zullen zij het bos in moeten, dit keer om gezamenlijk de strijd aan te binden tegen de reus en hun bestaan veilig te stellen. Onderweg vallen de nodige slachtoffers, maar zoals een goed sprookje betaamt, eindigt ook het tweede bedrijf in een ‘zij leefden nog lang en gelukkig’. Alhoewel…

Into the Woods is een musical over opgroeien, over jezelf kwijtraken en opnieuw ontdekken, over het zoeken van je wortels, over keuzes maken in je leven en bovenal over de menselijke neiging om altijd meer te willen.

De versie van LIZ
LIZ speelde Into the Woods niet in een bos, maar op een catwalk waarop alle personages strijden om de aandacht, de glitter en de glamour. Toch ontdekken zij uiteindelijk dat de werkelijke menselijke kracht niet ligt in uiterlijk vertoon, maar in samenwerking en het kennen van jezelf. Is dat niet waar alle sprookjes over gaan?